Pracownia KaeM

     Omijałam ją szerokim łukiem, patrzyłam spod "byka" na pudło stojące złowieszczo w kącie kuchni, niechętnie sięgałam by ją uruchomić. A wszystkiemu winna maszyna do szycia, którą dostałam po babci męża. Starą ale w pełni sprawną. Mam ją od kilku lat i do tej pory moje próby poskromienia tego sprzętu kończyły się marnie. A to niemiłosiernie plątały mi się nici, a to znowu pogięłam i zablokowałam igłę, co odstręczyło mnie od tej machiny niemal na kolejny rok. Ostatnio jednak niejako z potrzeby zmusiłam się do spróbowania jeszcze raz.  Jestem jedną z tych osób, które nie potrafią szyć na maszynie. I tu naprawdę boleję nad tym, że zlikwidowano zajęcia w szkole, gdzie kiedyś dziewczęta uczyły się również różnych potrzebnych umiejętności m. in. szycia na maszynie. Mnie w podstawówce pozostały jedynie zajęcia z pracy techniki, które o dziwo męczyły mnie niemiłosiernie. Szydełko, druty, haft...masakra ale każdego spróbowałam i teraz to procentuje...tylko maszy...

Robiąc porządki w blogowych zdjęciach natknęłam się na dwie prace, których w ogóle nie pokazywałam. Jedną z nich są drewniane obrączki-serwetniki ozdobione metodą decoupage. Już zdążyłam o nich niemal zapomnieć, bo już dawno znalazły właściciela. Motyw to rożki kwiatowe. Drugą pracą niepublikowaną jest ramka również ozdobiona techniką decoupage z motywem bambusa. I tu pojawił się problem, bo o tej ramce choć jest spora, zupełnie zapomniałam i leży sobie na półce od jakiegoś czasu. Dla niej muszę dopiero poszukać właściciela. Jest przeznaczona na zdjęcie o wymiarach 9x13cm lub mniejsze. Jest wykonana z grubego na 2 cm drewna, a obramowanie ma szerokość 5 cm.